પડકાર

સૌ ને મારા નવા નરહ નાં સાલ મુબારક. આશા છે કે સૌ લોકો નવા વરહ માં તેમના સપનાંઓ સાર્થક કરવા માટે જરૂરી Action plan સાથે તૈયાર થઈ ને બેઠા હશે.

આ વરસની નાતાલ ની રજાઓ જેટલી સારી રજાઓ બ્રિટન માં ક્યારેય જોઈ નથી. મોટે ભાગે મને નાતાલ ઉપર ફ્લુ હોય જ અને વળી પાછી, યુનિવર્સીટી માં રજાઓ ને લીધે અમારા સંકુલ મા હું એકલો બેઠો હોવ! હું રજાઓ માં પણ યુનિ. જતો કેમ કે ત્યાં ઘર કરતા ઓછો કંટાળો આવે. પણ, આ વરસે તો કોઈપણ માંદગી વગર સમય ગ્યો. ઉપરાંત, સારો એવો સમય લેસ્ટર માં ગુજરાતી ખાણાં અને પાન(!) ખાતાં ખાતાં પસાર કઇરો અને ત્યારબાદ બ્રાઈટન માં જ એક ex-classmate આવેલો હોવાથી તેની સાથે જલસા કઈરા.

પણ, નવુ વરસ ખુબ મોટી કસોટીઓ લઈ ને તૈયાર જ બેઠુ હતું. આજ થી યુનિ. રાબેતા મુજબ ચાલુ થઈ ગઈ. Ideally, આ વરહ માં મારુ ભણવાનુ પુરુ થઈ જવું જોઇએ કેમ કે મેં પી.એચ.ડી. ચાલુ કઇરુ એને ઓગષ્ટ માં ત્રણ વરહ પૂરા થાશે. જ્યાર થી મારા કૉમ્પુટરે કૅલેન્ડર માં 2006 નું વરસ દેખાડવાનુ શરુ કઇરુ, ત્યાર થી બીક લાગવાની શરુઆત થઈ ગઈ છે. મારી પાસે પ્રશ્નો છે, એને કેવી રીતે ઉકેલવા એનાં જવાબ પણ છે. તો, શું ખુટે છે? એકાગ્રતા. નિશાળ માં હતો ત્યારે એકલવ્ય નુ ઉદાહરણ આપીને મમ્મી મદદ કરતી હતી. બારમા ધોરણ માં અભ્યાસ પ્રત્યે જેટલી એકાગ્રતા હતી એની અડધી પણ અત્યારે નથી રહી એમ કબૂલ નો’ કરુ તો હું ખોટું બોલતો હોઇશ. અને ઈ એકાગ્રતા ને પાછી લાવવી, એ જ મારા માટે આ વરહ નો સૌથી મોટો આંતરિક પડકાર છે.

Indeed, સખત પરિશ્રમ નો કોઈ વિકલ્પ નથી.